چقدر خوبه آدم یه مشوق خوب داشته باشه. اونوقت هی میخوای بنویسی.از اینکه برام نظر میزارین متشکرم.امروز به این نتیجه رسیدم که آدم وقتی ناراحته بهتر مینویسه تا وقتی که خوشحاله.من این روزا خوشحالم یعنی از اون روزاست که احساس میکنم توی بهشتم.ولی بازم مینویسم.شاید شما هم تو شادیم شریک بشین.شادی به این معنا نیست که همه چی بی عیب ونقصه یا هیچ مشکلی وجود نداره،نه یه احساس خوشبختیه به همینی که هست به هر چی که داری .یا اینکه میبینی اونی که تو فکر میکردی بده اصلا بد نیست حتی یه نتیجه خوب هم داشت که بعدا میفهمی .این رضایت درونی خیلی لذت بخشه.
درآخر از حمایتهای میناآلبالو قدردانی میکنم.نمیدونم چرا اینقدر دوسش دارم؟!
در راستای برنامه های هفته پژوهش, روز پنجشنبه 27 آذر در موزه فرش میزگردی با عنوان فنآوری اطلاعات و فرهنگ بمنظور بررسی تعامل فرهنگ و فنآوری اطلاعات با حضور صاحبنظران و دست اندرکاران این دو عرصه برگزار میشه. مطمئنم حضور چشمگیر برو بچه های وبلاگی در این نشست کمک شایانی به ارتقای جایگاه پدیده وبلاگ در کشور میکنه. جزئیات برنامه رو میتونین در وبلاگ من ببینین.
سلام . من اولین باره که اینجا میام . صمیمی و زیبا می نویسید . به من هم سر بزنید خوشحال می شم . موفق باشید .
راس میگی
این احساس معمولا کمتر به آدم دست میده ! و به همین خاطره که وقتی از یه موفقیت خوشحال میشیم ٫ خود به خود از خودمون امواج مثبت میفرستیم و اکه توجه کرده باشی اطرافیان ما هم تحت تاثیر قرار میگیرن . هیچ تا حال توجه کردی که وقتی پای صحبت یه آدم غمگین و افسرده میشینی و به حرفاش گوش میکنی ٫ خودت هم غمگین میشی . و همین غمگین بودن رو بدون اینکه متوجه باشی به دیگران منتقل میکنی ؟ از فرصت پیش اومده لذت ببر و شادی خودت رو به دیگران هم منتقل کن . برات آرزوی موفقیت دارم . سوری