من یه مادر بزرگ داشتم که وقتی ۷ سالم بود از دنیا رفتن.من دیگه کسی شبیه اونا ندیدم.خانم جانم همه رو دوست داشتن... پیر... جوون ...زن...مرد...بچه...زشت...خوشگل آدم عجیبی بودن قربون صدقه همه میشدن.همه دورشون جمع میشدن تا از وجودشون استفاده کنن.دلم براشون تنگ شده.
محبت چیز عجیبیه!دیده نمیشه، لمس نمیشه،فهمیده نمیشه اما نقش بزرگی تو رندگی آدما داره اگه نباشه نمیشه...